مقایسة تأثیر روش آموزش مبتنی بر الگوی طراحی آموزشی دیک و کری و الگوی طراحی آموزشی بایبی بر انگیزش و یادگیری دانش‌آموزان

هدف پژوهش حاضر مقایسة تأثیر روش آموزش مبتنی بر الگوی طراحی آموزشی دیک و کری و الگوی طراحی آموزشی بایبی بر انگیزش و یادگیری دانش‌آموزاناست.تحقیق حاضر از نوع شبه آزمایشی و طرح پیش آزمون - پس آزمون با دو گروه است. جامعة مورد مطالعه این پژوهش را همة دانش‌آموزان دختر پایة اول دبیرستان شهر شیراز تشکیل می‌دهند. حجم نمونه در این پژوهش 52 نفر از دانش‌آموزان دختر پایة اول دبیرستان بودند که از نمونه‌گیری در دسترس استفاده شد. ابزار گردآوری داده‌ها، پرسشنامة انگیزش پیشرفت هرمنس و آزمون یادگیری محقق‌ساخته بود. میزان پایایی پرسشنامة انگیزش پیشرفت، برحسب شاخص آلفای کرونباخ 87/. و پایایی آزمون یادگیری برحسب شاخص کودرریچاردسون 20، مقدار 73/. به‌دست آمد. به‌منظور تجزیه و تحلیل داده‌ها از آزمون آماری کوواریانس استفاده شد. براساس نتایج به‌دست آمده روش مبتنی بر الگوی بایبی و الگوی دیک و کری تفاوتی در میزان تأثیر بر انگیزش ندارند، اما بین این روش‌های آموزشی از نظر میزان یادگیری تفاوت معنی‌داری وجود دارد و روش مبتنی بر الگوی بایبی بر یادگیری دانش‌آموزان اثربخش‌تر است